رباعی اول:
لبیک به چشمان گرانبار شما
آوخ ز گلستان پر از خار شما
پاسوز تو ای دوست، چه بسیارانند
فریاد از این خیل گرفتار شما
رباعی دوم:
آن‌قدر هوای دیگران را داری
دیوانه‌ترین نام جهان را داری!
این سبک مرا به یاد مجنون انداخت
دستور زبان عاشقان را داری
رباعی سوم:
چیزی به شب و سپیده پیوندم داد
با آن‌چه ورای دیده؛ پیوندم داد
گفتم من و عشق!؟ بی‌هوا آمد و باز-
با آینه‌های چیده پیوندم داد
چه میشود؟/ غزلی عاشقانه از عیسی محمدی
آوخ ز قلب کاغذین و چشم‌های تیز/ غزلی از عیسی محمدی
پیمانه در پیمانه در پیمانه جا می‌ماند.../ غزلی از عیسی محمدی
رباعی ,داری ,پیوندم ,سبک ,مجنون ,انداخت ,را داری ,پیوندم داد ,سبک مرا ,این سبک ,یاد مجنون
درباره این سایت